PODRÓŻ PRZEDŚLUBNA - rozdział 7

ROZDZIAŁ 7

Pokój miał znacznie niższy standard niż te, które zajmowali do tej pory, ale nie zwracali na to uwagi. Oboje mieli na dzisiaj dość wrażeń. Najważniejsze, że był położony w zupełnie innej, bardziej odległej od recepcji części hotelu. Istniała więc szansa, że do końca pobytu nie spotkają swoich „eks”. Ula wypakowała piżamę i szlafrok, i pierwsza skorzystała z łazienki. Kiedy Marek wyszedł spod prysznica, ona już spała kamiennym snem. Podszedł do niej, przykucnął przy łóżku i pogładził jej gęste włosy.

 – Może ta cała zdrada wyjdzie nam na dobre i rozwiąże wszystkie nasze problemy? Słodkich snów wojowniczko – szepnął.

W czasie, kiedy Marek dogrywał w recepcji wynajęcie pokoju, w jego już byłym apartamencie trwała ożywiona dyskusja. Paulina była bliska paniki. Siedziała na brzegu łóżka wyłamując palce.

 - Jak to się stało, że oboje zapomnieliśmy, że to dzisiaj w nocy wracają? Nigdy nie przeżyłam podobnej wpadki. Nie wiem, co teraz będzie. Dobrzańscy seniorzy chyba mnie zlinczują. Bardzo naciskali na Marka, żeby mi się oświadczył, a teraz jak nas nakrył, nigdy do oświadczyn nie dojdzie. Co ja mam robić? Co robić…?

 - Nie dramatyzuj moja droga – uspokajał Sosnowski. – Sama mówiłaś, że małżeństwo, które mielibyście zawrzeć, byłoby czysto biznesowe. Takie związki zwykle nie są szczęśliwe i prędko kończą się rozwodem. Nie kochasz go więc odpuść sobie.

 - Nic nie rozumiesz. To trochę zawiłe i nie chce mi się tego tłumaczyć. Dziwię się tylko, że ty tak łatwo godzisz się na rozstanie z kobietą, którą kochasz.

 - Godzę się, bo wcześniej nie znałem ciebie. Nie znałem innych kobiet. Ula byłą moją pierwszą i ostatnią dziewczyną. Nigdy jej nie zdradziłem, aż do teraz. To przykre, ale przecież nie będę sobie rwał włosów z głowy, ani podcinał żył. Stało się i czasu nie cofnę. Zostały nam cztery dni do wyjazdu, więc nie zmarnujmy ich na dyskusjach w stylu „co by było, gdyby…”. Chodźmy spać. Jest jeszcze bardzo wcześnie.

Koło południa Marek przetarł oczy i przeciągnął się mocno. Zerknął na łóżko Uli, ale ona spała jeszcze w najlepsze. – Naprawdę musiała być wykończona. Niech śpi. Wezmę prysznic i ruszę się za jakimś śniadaniem.

Po kąpieli ubrał się szybko i poszedł do restauracji. Wziął sobie jajecznicę na bekonie, solidny kubek kawy i chrupiące pieczywo. To samo przygotował dla Uli. Kiedy wszedł do pokoju usłyszał szum lejącej się wody i uśmiechnął się. Postawił tacę na stoliku i usadowił się wygodnie w fotelu. Nie czekał długo, bo Ula wyszła po chwili z jeszcze wilgotnymi włosami, odziana w krótkie spodenki i bluzeczkę na ramiączkach. Uśmiechnęła się promiennie do Marka i pociągnęła nosem.

 - Dzień dobry – powiedziała cicho. – Przyniosłeś mi śniadanie? Naprawdę to doceniam. Pysznie pachnie.

 - Jedz póki ciepłe. Potem porywam cię na łazęgę po mieście i późny obiad w tej przytulnej knajpce, w której jedliśmy ostatnio. Owoce morza były tam genialne, więc trzeba korzystać, dopóki tu jesteśmy.

 - Chyba nigdy nie zdołam ci się odwdzięczyć za to wszystko. Gdybym została z tym sama, pewnie załamałabym się. Dzięki tobie jakoś łatwiej mi to wszystko znieść.

Zamówioną hotelową taksówką podjechali w pobliże wypożyczalni sprzętu do nurkowania. Mieli ochotę znowu popływać koło rafy i podziwiać jej ekosystem.

  

Idąc za ciosem zwiedzili jeszcze miejscowe wielkie akwarium, gdzie zachwycali się rybami większych gabarytów w tym rekinami.

Późnym popołudniem dotarli wreszcie do knajpki, w której jedli poprzednio i zamówili najbardziej egzotyczne dania jakie oferowano. Były więc kalmary, pierścienie ośmiornicy, kraby i wielkie, królewskie krewetki.

Przez następne dni Marek bardzo się starał, żeby nie powiało nudą. Był więc spacer po tutejszej marinie, były wycieczki kładami po pustyni, kolejny raz zaliczyli bazar i wylegiwali się na plaży. Szczęśliwie przez ten czas nie natknęli się ani na Piotra, ani na Paulinę. Zresztą nic dziwnego, bo oni przecież spędzali całe dnie na basenie, z którego ani Marek ani Ula nie korzystali. Spotkanie nastąpiło dopiero przy busie, który miał ich zawieźć na lotnisko. Marek pomagał Uli ściągnąć ciężki plecak, by wsadzić go do bagażnika, gdy zmaterializował się obok nich Sosnowski.

 - Możemy porozmawiać Ula? – poprosił. Nieco zaskoczona jego obecnością spojrzała mu w oczy pogardliwie.

 - Niestety już nie. Nie mam ci nic do powiedzenia, nie będę słuchać kłamstw, próśb o szansę powrotu i innych bzdur. Powiedziałam ci, że to koniec i nie mam zamiaru zmieniać zdania. Nigdy ci tego nie wybaczę. Nie będzie szczęśliwych powrotów, bo skoro zdradziłeś mnie raz, zdradzisz i kolejny. Małżeństwo z tobą byłoby jedną, wielką pomyłką, życiowym błędem, którego żałowałabym do końca swoich dni. A teraz wybacz, jestem zajęta.

Piotr odszedł jak niepyszny. Paulina z daleka przyglądała się Markowi i Uli. Nie miała odwagi podejść. Znała Marka bardzo dobrze i wiedziała, że wiele rzeczy mógł jej wybaczyć, ale przyłapania na zdradzie nigdy. W autokarze usiadła obok Piotra. Podobnie było w samolocie. Już w Warszawie na Okęciu Piotr zaoferował, że odwiezie ją do domu. To samo zaproponował Uli Marek. Nie miał zamiaru wracać z Pauliną. Wprawdzie Ula trochę oponowała.

Mówiła, że do Rysiowa kawał drogi, ale on wcale się tym nie przejął. Wyszczerzył się tylko mówiąc – i bardzo dobrze. Będziemy mieć przynajmniej więcej czasu, żeby jeszcze pogadać.

Przez Warszawę przepychali się dość wolno i często stawali na światłach.

 - To kiedy pojawisz się na Lwowskiej? Nie ukrywam, że chciałbym abyś jak najprędzej zaczęła pracować u mnie.

 - Myślę, że pozałatwiam najpilniejsze rzeczy u siebie w pracy i wtedy zjawię się z dokumentami u was. Oczywiście dam ci wcześniej znać. Mam nadzieję, że nie będą mi robić trudności…

Marek podjechał pod bramę z numerem ósmym i zatrzymał się. Odwrócił się w kierunku Uli i uśmiechnął do niej z sympatią.

 - Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę, że cię poznałem. Mimo zdrady Pauliny uważam ten pobyt za bardzo udany. Pamiętaj, że gdybyś kiedykolwiek miała kłopoty, lub nie była w stanie czegoś załatwić, ja zawsze ci pomogę. Wystarczy, że zadzwonisz.

 - Ja również ci dziękuję za wszystko, co dla mnie zrobiłeś. Na zwrot długu niestety będziesz musiał trochę poczekać, ale zwrócę go na pewno – odpięła się z pasów i otworzyła drzwi. – Pójdę już. Nie chcę cię zatrzymywać. Mam nadzieję, że już wkrótce stanę się częścią F&D.

Wysiadł razem z nią pomagając jej z plecakiem.

 - Do zobaczenia Ula.

 - Do widzenia Marek.  

W domu czekano już na nią niecierpliwie. Wycałowana i wyściskana zasiadła wreszcie za stołem, żeby opowiedzieć im trochę o tej eskapadzie.

 - Przede wszystkim bardzo dziękuję ci tatusiu, że wpadłeś na ten pomysł podróży przedślubnej. Dzięki niej otworzyły mi się oczy. Zobaczyłam zupełnie innego Piotra. Piotra cynika, opoja, niechluja i śmierdzącego lenia. Przez cały pobyt nie ruszył tyłka z hotelu. Przy stoliku w restauracji poznaliśmy parę młodych ludzi. On - Marek jest prezesem firmy odzieżowej w Warszawie a ona - Paulina jednym z jego wspólników w interesach. On, chłopak ciekawy świata, gotów poznawać nowe miejsca, a ona taka jak Piotr, leniwa, wiecznie znudzona i zdegustowana. Typowa malkontentka. Kiedy Piotr odwołał swój rejs po Nilu, opadły mi ręce. Odebrał swoją należność i oświadczył, że nigdzie nie jedzie. To samo zrobiła Paulina mówiąc, że nie będzie się wycierać po miejscach, gdzie jest tylko piach i kurz. Wtedy Marek zaproponował mi swoje towarzystwo w podróży i wierzcie mi było wspaniale. Narobiliśmy mnóstwo zdjęć, które obejrzycie wieczorem. Dzięki niemu zwiedziliśmy ile się tylko dało. Grobowce faraonów, świątynie wybudowane na ich cześć a nawet jeździliśmy na wielbłądach. Kiedy w nocy a właściwie nad ranem po intensywnym tygodniu zwiedzania wróciliśmy do hotelu nie zastaliśmy Piotra w pokoju. Okazało się, że przez ten cały czas spędzał upojne noce z Pauliną w apartamencie Marka. Przyłapaliśmy ich in flagranti. Marek nawet zrobił im kilka zdjęć, jak spali słodko, czule przytuleni do siebie. To przesądziło sprawę. Zerwałam zaręczyny. Teraz trzeba odwołać ślub i jak tylko odpocznę zaraz się tym zajmę. Co jak co, ale zdrady nie potrafię wybaczyć. Pod koniec pobytu Marek zaproponował mi pracę w swojej firmie na stanowisku jego asystentki. Zgodziłam się, bo zarobek jest dwukrotnie wyższy od tego, co zarabiam w tej chwili. I to tyle w wielkim skrócie.

Cieplak wyglądał na zszokowanego, ale szybko się opanował. Lubił Piotra i to bardzo, ale on sam zdrady nie puściłby płazem.

 - Dobrze zrobiłaś córcia, że go pogoniłaś. Nie jest ciebie wart. Jeszcze znajdziesz człowieka, którego pokochasz odwzajemnioną miłością. Jeśli chcesz, to sam pójdę do księdza i odwołam ten ślub.

 - Dzięki tato. Teraz rozpakuję się i może coś zjem. Pokażę wam pamiątki, które kupiłam na egipskim bazarze.

Wyjeżdżając z Rysiowa Marek postanowił nie wracać jeszcze do domu. Pierwsza myśl, jaka postała mu w głowie, to porozmawiać z rodzicami o wszystkim, co się wydarzyło i poprzeć tę rozmowę zdjęciami. Tak też zrobił. W drodze do seniorów zadzwonił jeszcze do matki chcąc się upewnić, czy są w domu. Po jej zapewnieniach, że czekają na niego ruszył już do nich bez zwłoki.

Przywitali go bardzo wylewnie, podziwiali jego mocną opaleniznę i chwalili, że zdrowo wygląda. Przy kawie opowiedział im wszystko i trzeba przyznać, że zgotował im niezłą terapię wstrząsową. Helena nie mogła w to wszystko uwierzyć.

 - Naprawdę nie rozumiem, jak ona mogła ci coś takiego zrobić. Przed samymi zaręczynami?

 - Mamo, czas spojrzeć prawdzie w oczy. Ani ona nie pała do mnie wielkim, gorącym uczuciem, ani ja jej nie kocham. To małżeństwo zostałoby zawarte z fałszywych pobudek i pewnie nie przetrwałoby próby czasu. Tak naprawdę to ja jestem bardzo zadowolony z takiego obrotu sprawy. Miłe to nie było, ale chyba rozwiązało mój problem i rozwiało wątpliwości. Jeśli nie wierzysz, to tu są zdjęcia, które zrobiłem, gdy przyłapałem ich razem w łóżku. To najlepsze dowody. Nie chcę mieć z nią już nigdy nic wspólnego. Jeśli ma trochę honoru, sama odejdzie z firmy. Dziewczyna tego Piotra jest solidnie wykształconą ekonomistką. Zaproponowałem jej pracę, bo oprócz ekonomii ma skończone finanse i bankowość. Będzie moją asystentką, której jak wiecie od dawna nie mam – zerknął na przegub dłoni. – Późno się zrobiło. Będę się zbierał.

Podjechał pod dom i pilotem uruchomił bramę i drzwi do garażu. Wjechał wolno do środka i opróżnił bagażnik. Tylnym wejściem wszedł do domu.

Wszędzie było ciemno i ani śladu Pauliny. Dopiero gdy oświetlił salon do którego przylegała ich garderoba zrozumiał, że nie ma jej rzeczy. – Szybko się uwinęła, ale to dobrze. Nie będzie żadnych rozmów wyjaśniających, żadnych usprawiedliwień i błagań o wybaczenie. Koniec Pauliny w moim życiu.

Wszedł pod gorący natrysk, żeby spłukać z siebie trudy podróży. Odziany w gruby, frotowy szlafrok ruszył do kuchni. Był głodny, ale lodówka świeciła pustkami. Sięgnął po telefon i zamówił pizzę. Będzie mu musiała na dzisiaj wystarczyć. Jutro zrobi jakieś zaopatrzenie. Włączył telewizor i czekając na dostawcę z nudów obejrzał wiadomości. Pomyślał o Uli i uśmiechnął się sam do siebie. Ta dziewczyna urzekła go od samego początku nie tylko wyglądem zewnętrznym. Musiał przyznać, że miała piękne wnętrze. Była niezwykle skromna, cicha, łagodna. Nigdy nie podnosiła głosu. To jak zniosła widok Piotra przyklejonego do Pauliny zrobiło na nim wrażenie. Nie histeryzowała, nie zalewała się łzami, nie wyrywała sobie włosów z głowy. Zachowała się naprawdę z klasą może dlatego, że już wcześniej planowała z nim zerwać, a jego zdrada utwierdziła ją tylko w przekonaniu, że on nie jest właściwym facetem na męża? Zastanawiał się, czym Sosnowski zaimponował Paulinie. To zdecydowanie nie był jej typ. Pod względem fizycznym zupełnie nie. Miał dość toporną sylwetkę, wręcz przysadzistą. Był niższy od Marka i chyba lepiej umięśniony. Paulina raczej nie znosiła mięśniaków. Wolała mężczyzn szczupłych i wysokich. Wolała brunetów, a nie szatynów jak Piotr. A może jemu się tylko wydawało, że jego dziewczyna preferuje jego typ urody? Od tak dawna byli razem, a to mogło być mylące. Może ona wolała właśnie typ Sosnowskiego, intelektualnego atlety. Bez wątpienia musiał być dobry w łóżku. Miał świadomość, że Paulina uwielbia seks i to ten ostry, czasem brutalny. On przedkładał to na delikatność, czułość i powolne dążenie do spełnienia. Nie chciała tak. Chciała szybko, dziko jak zwierzę. Może miała nawet jakieś upodobania sado-maso? To wcale nie było takie niemożliwe. Ciekawe czy pociągnie tę znajomość. Nie, żeby był tym jakoś specjalnie zainteresowany, bo jej zdrada wreszcie uporządkowała jego życie, ale tak naprawdę nie wyobrażał sobie Sosnowskiego jako docelowego partnera Pauliny. Mimo swojego wykształcenia miał dość prymitywne maniery, a Paulina zawsze podkreślała, że jest kobietą na poziomie. Mocno wątpił, czy sam seks będzie dostatecznym spoiwem dla tego związku.