CICHA WODA - rozdział 2

ROZDZIAŁ 2          +18

Zbyszek i Lidka wrócili późnym popołudniem tłumacząc się, że czekali tak długo, bo właściciel sklepiku miał jakąś awarię w domu i musiał wzywać pogotowie energetyczne.

 - Skoro przepłynęliśmy jezioro, to nie chcieliśmy wracać z pustymi rękami – tłumaczył się Zbyszek. – Wzięliśmy kilka zgrzewek na wszelki wypadek, bo jutro też zapowiada się upał. – Przykucnął przy pniaku, na którym siedziała Aniela i przylgnął do jej ust. – Mam nadzieję, że się nie gniewasz kotku? Nie chciałem cię budzić, bo tak smacznie spałaś a Lidka okazała się bardzo pomocna.

 - Nie gniewam się, ale martwiłam się o was. Trzeba było chociaż zadzwonić…

 - Nie pomyśleliśmy… - przyznał ze skruchą Zbyszek.

Wieczorem pieczono kiełbaski. Chłopaki grali na gitarach a dziewczyny wtórowały im śpiewem. Zaangażowana w śpiew Aniela i tym razem nie zwróciła uwagi, że jej chłopak i jej najbliższa przyjaciółka wyparowali z imprezy jak kamfora. Zjawili się pół godziny później, ale każde z osobna. Najpierw pojawił się Zbyszek niosąc całe naręcze suchych gałęzi, a dłuższą chwilę po nim pojawiła się Lidka otulona w koc.

Kiedy o północy kładli się spać Aniela przytuliła się do pleców swojego chłopaka. Miała ochotę na seks, ale on wymamrotał tylko, że jest zmęczony wiosłowaniem i nie ma już dzisiaj siły na nic więcej. Trochę ją to zdziwiło, bo zazwyczaj takie imprezy wykorzystywali do wspólnego bycia razem jak najbliżej. Nie nalegała jednak, chociaż być może już wtedy powinna jej się zapalić w głowie czerwona lampka ostrzegawcza.

W niedługim czasie po tej imprezie Zbyszek zerwał z Anielą. Twierdził, że nie potrafi się odnaleźć w związku, który już na starcie posiada ogromny balast w postaci wszędobylskiej Lidki.

 - Na koniec powiem ci tylko jedno. Uważaj na Lidkę. To fałszywa suka. Kompletnie nie znasz się na ludziach a ona jest wredna.

Była na niego wściekła i nie uwierzyła w te jego bajdy o przyjaciółce. Uznała, że najzwyczajniej jest o nią zazdrosny i tyle.

Aniela nie pozostała długo sama, bo na horyzoncie pojawił się Michał, absolwent architektury, z którym prędko znalazła wspólny język. Michał był bardzo pogodnym i pozytywnie nastawionym do świata człowiekiem i to właśnie ujęło w nim Anielę najbardziej. Drugą rzeczą był jego stosunek do Lidki.

Nie krytykował jej tak jak Zbyszek, nie miał pretensji, że jest z nimi w kinie, na zabawie sylwestrowej, na piknikach i prywatkach. Zaakceptował ją z całym dobrodziejstwem inwentarza. Nie komentował jej smętnych nastrojów, jej mrukowatości i mało wyostrzonego dowcipu. Przyswoił informację, chociaż nigdy bezpośrednio niewyartykułowaną przez Anielę, że Lidka była, jest i będzie, i to się nigdy nie zmieni. Czasami tylko pytał z ciekawości, dlaczego Lidka nie ma chłopaka i dlaczego nie szuka swojej drugiej połówki.

 - Wiesz – tłumaczyła Aniela – ona jest bardzo specyficzna i może ma trochę zaburzoną samoocenę, ale przy tym wszystkim jest naprawdę przyjazna, życzliwa i uczynna. Znamy się i przyjaźnimy od podstawówki a ja nie chciałabym, żeby taka piękna przyjaźń nie przetrwała przez jakieś nieuzasadnione animozje. 

Michał wydawał się rozumieć i rzadko drążył ten temat.

Nadszedł ciepły czerwiec. Aniela za chwilę miała bronić pracę dyplomową a po obronie wreszcie solidnie wypocząć. Michał obiecywał, że zabierze i ją, i Lidkę na Kaszuby.

 - To chyba najpiękniejszy rejon Polski. Bywałem tam wielokrotnie i nigdy nie wyjechałem stamtąd rozczarowany.

Wyjechali w połowie lipca. Michał zarezerwował na tydzień domek kempingowy na terenie gospodarstwa agroturystycznego. Aniela nie nastawiała się na jakieś wielkie zwiedzanie. Pisanie pracy dyplomowej i rysowanie w formie załącznika projektu inwestycji dały jej w kość więc czas, który teraz miała tylko dla siebie chciała wykorzystać na regenerację sił.

Okolica rzeczywiście ją urzekła. Rozlokowali się na dole a Lidkę umieścili na piętrze. Popołudnie poświęcili na rekonesans. Następnego dnia Michał był gotowy zwiedzać, ale Aniela odmówiła.

 - Jedź z Lidką, ja naprawdę potrzebuję ciszy i spokoju.

Tak właśnie zrobił. Im bardziej zagłębiali się w Szwajcarię Kaszubską tym więcej urzekało go rzeczy. Nie przejmował się tym, że Lidka niezbyt entuzjastycznie podchodziła do tej eskapady. On uwielbiał takie miejsca i był w swoim żywiole. Dotarli do miejscowości Węsiory znanej z kamiennych kręgów. Nie były takie imponujące jak te w Stonehenge, ale też niosły spory bagaż historii i były fascynujące. Podobne kręgi znaleziono w Odrach i tam też dotarli.

Było już dość późno, gdy dojechali do jakiegoś zajazdu. Oboje byli głodni i Michał zamówił im ciepłą kolację. Po niej zadzwonił do Anieli przepraszając, że wrócą dopiero jutro.

 - Dowiedziałem się, że dwadzieścia kilometrów stąd archeolodzy odkopali jakieś artefakty i chciałbym to zobaczyć. To ponoć stare mury trzynastowiecznych zabudowań i ceramika. Nie gniewaj się, ale bardzo mnie ciągnie w to miejsce.

 - Nie gniewam się – odpowiedziała. Znała te jego ciągoty do wykopalisk. – A jak Lidka?

 - Znudzona - roześmiał się. – Tak naprawdę to nie wiem. Z jej twarzy trudno wyczytać jakieś emocje, ale nie narzeka i nie protestuje, że dzisiaj nie wracamy. Będziemy jutro w porze obiadowej. Do zobaczenia kochanie. - Po telefonie do Anieli wrócił do zajazdu i zapytał o nocleg. – Potrzebujemy dwa oddzielne pokoje.

 - Został nam tylko jeden i to dwuosobowy z jednym podwójnym łóżkiem. Mamy prawie komplet gości. Wakacje są.

 - No dobrze. Niech będzie – mruknął. – Chyba się nie pozabijamy, co Lidka?

Uśmiechnęła się tylko do niego kiwając głową.

Już zasypiał, gdy poczuł oddech na swojej szyi i dłonie wślizgujące mu się pod podkoszulek. Błądziły po jego ciele wprawiając je w błogi dreszcz.

 - Lidka?

 - Ciii… - usłyszał tuż przy swoim uchu. Odwrócił się do niej. Była zupełnie naga. Jej skóra w świetle księżyca wydała mu się biała jak alabaster. Pogładził jej ramię. Było aksamitne, przyjemne w dotyku i gładkie jak jedwab.

 - Co ty robisz? Aniela nigdy ci tego nie wybaczy – szepnął spanikowany.

 - Aniela o niczym się nie dowie, prawda? Będziesz milczał jak grób i ja też. – Usiadła na nim okrakiem ściągając jednocześnie z niego bokserki. Uśmiechnęła się. Był pobudzony. Przejechała językiem po jego męskości wkładając ją sobie do ust. Jej ruchy były od razu szybkie i mocne. Nie bawiła się w delikatność. Poczuł mrowienie w dole brzucha i niemal odpłynął. Błyskawicznie usiadła mu na biodrach i jednym ruchem połączyła ich ze sobą. Ujeżdżała go. Najzwyczajniej w świecie ujeżdżała go nie pozwalając mu złapać tchu. Jeszcze nigdy nie miał tak ostrego seksu nawet z Anielą. Lidka zachowywała się jak dzikie zwierzę. W życiu nie podejrzewałby ją o taki temperament. Przerzucił ją na plecy wkładając ręce pod jej pośladki. Szczupłe, długie nogi Lidki tworzyły teraz w powietrzu pełny szpagat.

 - Rżnij mnie i nie przestawaj – wyszeptała zduszonym głosem. Poruszał się w niej jak szalony i tak jak chciała brutalnie, mocno i dziko. Spięła nogami jego biodra jak klamrą. Jeszcze bardziej zintensyfikował ruchy. Wiła się pod nim jak piskorz zmieniając co chwilę pozycję. Była bardzo zwinna. Nawet nie musiał przerywać penetracji. Teraz miał przed oczami jej lśniące bielą plecy. Przesunął dłonie z bioder łapiąc za jej niewielkie piersi. Pochyliła się do przodu na zgiętych łokciach.

 - No dalej, dalej… Pokaż co potrafisz – usłyszał jej cichy głos. Trzymając ją jedną ręką podniósł się z łóżka i oparł o ścianę zarzucając sobie jej nogi na ramiona. Zdziwił się, że jest taka lekka jakby nic nie ważyła. Poczuł jak rośnie w nim to ogromne podekscytowanie i jeszcze bardziej przyspieszył. Odchyliła głowę do tyłu otwierając usta. Nagle wystrzelił w nią uwalniając z siebie całe pokłady nagromadzonego podniecenia. Nadal się poruszał, ale już nie tak intensywnie. Lidka westchnęła cicho. Ona też doszła tuż po nim. Otworzyła oczy i uśmiechnęła się do niego.

 - Było wspaniale, prawda?

 - Prawda, – powtórzył jak automat – ale nigdy nie powinno było się wydarzyć.

 - Nie musisz mieć wyrzutów sumienia. Czy kiedykolwiek uprawiałeś tak wspaniały seks z Anielą?

 - Nie, nigdy… - odpowiedział zgodnie z prawdą.

 - W takim razie nie wychodź ze mnie a przekonasz się, że za chwilę dokonam prawdziwego cudu.

Ułożył się na łóżku wciąż trzymając w dłoniach jej pośladki a ona zaczęła po prostu tańczyć siedząc na nim. Pochyliła się do jego ust, muskała szyję, pieściła sutki i pępek, masowała jądra. Po kilku minutach tych zabiegów poczuł, że znowu rośnie w niej i twardnieje. W życiu mu się to nie zdarzyło. Nigdy nie przeżył jednego stosunku po drugim. W ogóle nie sądził, żeby to było możliwe. Ona rzeczywiście dokonywała cudu. Już wiedział, że tej nocy nigdy nie zapomni i miał pewność, że będzie tęsknił za tym brudnym, wyuzdanym, zwierzęcym seksem z Lidką. Tej nocy kochali się trzy razy. Trzy razy dochodził i trzy razy dawał Lidce rozkosz. Kiedy rano schodzili na śniadanie ona znowu była małomówna i zamknięta w sobie.

Dojechali do miejsca wykopalisk. Michał porobił kilka zdjęć artefaktów, ale już nie był tym znaleziskiem tak podekscytowany. Teraz w głowie siedziała mu Lidka i seks z nią. Nie potrafił się od tych myśli uwolnić.

Wracali nie odzywając się do siebie słowem. Michał czuł się winny. Jakby nie patrzeć zdradził Anielę z jej najlepszą przyjaciółką a jednak wciąż odczuwał to dziwne podniecenie, które wywoływało gęsią skórę i przyprawiało ciało o błogi dreszcz. W pewnym momencie skręcił w boczną, leśną drogę zatrzymując się na niewielkiej polance jakiś kilometr od głównej trasy. Odpiął pas i spojrzał na Lidkę. Była zdziwiona, ale nie zadawała pytań.

 - Chcę, żebyś wiedziała, że to był najpiękniejszy seks jaki kiedykolwiek mi się przydarzył. Pragnę zrobić to raz jeszcze.

Przejechała językiem po spierzchłych wargach i uśmiechnęła się. Nawet nie zdawała sobie sprawy jak bardzo podniecający to był odruch. Michał zadrżał i przylgnął do jej warg rozpinając jej bluzkę. Pomogła mu pozbywając się odzieży swojej i jego błyskawicznie. Przenieśli się na tylne siedzenie. Znowu doświadczał zupełnie ekstremalnych doznań a Lidka uśmiechała się tylko tajemniczo.