KROK NAD PRZEPAŚCIĄ - rozdział 10

Kochani

Bardzo przepraszam te czytelniczki, na których komentarze pod poprzednim rozdziałem nie odpowiedziałam, ale czasami tak bywa, że zdarzają nam się rzeczy, na które nie mamy wpływu. Mam nadzieję, że teraz będzie już wszystko w porządku. Pozdrawiam wszystkich i życzę miłej lektury.

ROZDZIAŁ 10

Zasiedział się. Atmosfera panująca w domu Uli była tak miła i serdeczna, że miał wrażenie, iż otoczyła go sobą jak ciepłą kołderką. Pokoik Uli był maleńki, ale urządzony nowocześnie i ze smakiem. Niewielki narożnik, dwa foteliki, niski stoliczek, na którym parowały filiżanki z mocną kawą i pysznił się talerzyk z pachnącym ciastem drożdżowym. Naprzeciwko regały z książkami i stosowne biureczko z drukarką i laptopem.

Ula od ręki wydrukowała mu te dwie umowy i dodatkowo zgrała je na płytkę. Usiadła obok niego z dużym zeszytem i zaczęła objaśniać.

 - Tu mam brudnopis z wyliczeniami z faktur. Jeszcze nawet nie jestem w połowie. Strasznie dużo tego i trochę mi to zajmie. Na tę chwilę mogę powiedzieć, że samego VAT-u zgarnęli około dwudziestu dziewięciu milionów. Szacując mogę przypuszczać, że ogólna suma będzie oscylować w granicach siedemdziesięciu milionów. Nieźle jak na dwa lata działalności… Postaram się to policzyć jak najszybciej, bo taka informacja będzie potrzebna dla sądu i twojego prawnika. On na pewno wystąpi o odszkodowanie i będzie ono wysokie.

 - Tak właśnie mówił. Jutro ma przyjechać z pozwem… Dużo rzeczy muszę ogarnąć kochanie. Zapisuję sobie wszystko, żeby niczego nie pominąć. Dzwoniłem dzisiaj do teatrów, bo Pshemko zanim zacznie projektować, chce przeczytać teksty obu sztuk, by mieć jakieś wyobrażenie. Jutro rano mają je przynieść kurierzy. Cieszę się, że przynajmniej on nie protestował i tak jak ja chce ratować firmę. Nadspodziewanie dobrze idzie sprzedaż w magazynach. Mama Violetty jest naprawdę w tym znakomita i to głównie jej zasługa, że pieniądze wpływają. Nadal mocno oszczędzam, ale już nie jest tak, że zupełnie jestem bez pieniędzy.

 - Ja wiem Marek, że to spory dyskomfort żyć każdego dnia w napięciu i na wysokich obrotach, ale musisz wytrzymać. Zobaczysz, że nagroda będzie warta tego poświęcenia. Poza tym mam dla ciebie i Pshemko niespodziankę. Dwa tygodnie po pokazie obaj jedziecie z kolekcją do Pragi. Maciek uruchomił jakieś stare kontakty i załatwił wam miejsce na tamtejszych targach mody. Lada dzień powinieneś dostać zaproszenia. Firm będzie bardzo dużo i to jest szansa dla ciebie na pozyskanie ewentualnych odbiorców, a nawet na wejście na zagraniczne rynki. To naprawdę może być owocny wyjazd.

Marek się wzruszył, bo to co zrobił dla niego Maciek, było zupełnie ponadplanowe a uczynił to z czystej sympatii i życzliwości. Zwilgotniały mu oczy.

 - Naprawdę nie wiem jak wam się za to odpłacę – wyszeptał drżącym głosem. – Zrobiliście dla mnie tak wiele, że trudno to wszystko ogarnąć.

Ula przytuliła się do jego boku.

 - Polubiliśmy cię. Podziwialiśmy za to, że nie poddajesz się i walczysz o siebie, o rodzinę a przede wszystkim o pracowników. Jesteś wart każdej przysługi, którą ci wyświadczyliśmy, bo okazałeś się być dobrym, wrażliwym człowiekiem. Oboje czujemy satysfakcję, że udało nam się tak wiele zdziałać, bo ani ja ani Maciek nie znosimy fałszywych i dwulicowych ludzi, którzy wykorzystują innych do własnych celów. Febo przegięli i to grubo. Dla takich nie mamy litości.

Było już późno gdy żegnał się z rodziną Cieplaków. Józef wymógł na nim obietnicę, że jak tylko F&D wyjdzie już na prostą obie rodziny muszą się koniecznie spotkać. Wcisnął Markowi ogromny gąsior własnoręcznie robionej nalewki z prośbą o przekazanie jej ojcu. Ponoć była rewelacyjna na krążenie krwi. Ula wyszła z Markiem przed bramę. Zanim odjechał przytulił ją mocno i ucałował czule.

 - Jesteś dla mnie wszystkim – wyszeptał. – Już nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Bardzo cię kocham.

 - Ja też cię kocham. Jedź ostrożnie.

Następnego dnia wcześnie rano pojawił się prawnik z pozwem. Marek przeczytał go bardzo dokładnie i musiał przyznać, że ułożony był niezwykle zgrabnie i zawierał wszystkie zarzuty. Podpisał dwa egzemplarze, które prawnik zabrał do sądu.

W ogóle odnosił wrażenie, że po wczorajszym aresztowaniu Febo pracownicy nabrali energii i entuzjazmu. Praca szła jak nigdy dotąd a on biegał po piętrach i dopingował, chwalił i zachęcał do wysiłków. Przystopował dopiero u Sebastiana. Zdyszany opadł na fotel, a przyjaciel wręczył mu szklankę wody mineralnej.

 - Przyhamuj trochę, bo padniesz na zawał – mruknął zatroskany.

 - Jeszcze tylko trochę wysiłku. Dam radę. Do ciebie mam prośbę. Daj ogłoszenie, że poszukujemy dyrektora finansowego z dużym doświadczeniem i kierunkowym wykształceniem. Przede wszystkim lojalnego i uczciwego. Turka jak wiesz zwolniłem i jest wakat na głównego księgowego, ale tu mam zamiar awansować Matyldę. Pracuje kupę lat i robotę ma w małym palcu. Poradzi sobie. Lecę jeszcze do Pshemko. Załatwiłem regularne dostawy jego ulubionej czekolady. Na pewno się ucieszy. Na razie.

Zanim jeszcze wszedł do pracowni zobaczył przez szklaną ścianę, że mistrz pracuje jak natchniony. Na stole przed nim leżały oba scenariusze przedstawień, które zapewne zdążył już przeczytać. Marek bezszelestnie wsunął się do środka i cicho przywitał się z nim. Mistrz uśmiechnął się od ucha do ucha.

 - Marco! Nawet nie wiesz jak wiele inspiracji zaczerpnąłem z tych scenariuszy. Spójrz, – podsunął mu pod nos kilka projektów do „Zorro” – czyż nie są fascynujące? Efekt końcowy będzie powalający. Te stroje będą iskrzyć i lśnić. Projektowanie idzie szybko, bo mam mnóstwo pomysłów i zamierzam wykorzystać je wszystkie. Izabela wybrała wstępnie materiały. Miałeś dobry pomysł. Nadadzą się idealnie. W wolnej chwili sporządzę ci całą kalkulację, żebyś mógł zawrzeć już taką umowę jak trzeba. Och przyjacielu! Wstąpił we mnie nowy duch!

Marek dobrze znał egzaltację mistrza i uśmiechnął się tylko pod nosem.

 - Bardzo mnie to cieszy. A jak z pokazem? Wszystko gotowe?

 - Oczywiście. Inaczej nie projektowałbym czegoś nowego. Sobota tuż, tuż i chociaż będzie skromnie, to jestem pewien, że się spodoba. Zaproszenia wysłałeś?

 - Wysłałem. Będzie jakieś trzysta osób, może nieco mniej, ale przynajmniej te najważniejsze potwierdziły udział. Ja mam dla ciebie jeszcze niespodziankę. Za mniej więcej dwa tygodnie jedziemy z kolekcją do Pragi. Maciek załatwił nam miejsce na Targach Mody.

 - Naprawdę? – mistrz wybałuszył oczy ze zdziwienia. – On i Ula to jednak wspaniali ludzie. Bardzo się cieszę. A teraz idź. Muszę się skupić.

Parę godzin biegał po mieście, bo koniecznie musiał rozwieźć umowy dotyczące cateringu, kwiatów, wynajmu sali i zespołu na pokaz. Pomyślał sobie, że podjedzie jeszcze do Fox Fashion. Wbrew sugestiom Uli i Maćka nie miał zamiaru zapraszać nikogo stamtąd na pokaz. On nie grał takimi metodami jak na przykład Beata Lange, ale też nie chciał jej tego puścić płazem. Poza tym był pewien, że prezes tej firmy nie ma pojęcia o działalności swojej dyrektor finansowej.

W Fox Fashion nic się nie zmieniło. Dawno tu nie był, bo jakby na to nie patrzeć to była konkurencja Febo&Dobrzański, ale do prezesowskiego gabinetu trafił bez pudła. Przywitał się z panią prezes Szymańską i usiadłszy w fotelu wyłuszczył jej cel swojej wizyty.

 - Nie wiem, czy dotarły już do was słuchy o aresztowaniu moich wspólników Pauliny i Alexa Febo. Ten ostatni bardzo gorliwie współpracował z waszą dyrektor finansową Beatą Lange. Oboje zrobili przekręty na kilkadziesiąt milionów. Radziłbym z czystej życzliwości zainteresować się tym, bo za chwilę może się okazać, że jesteście w podobnej sytuacji finansowej w jakiej do niedawna było F&D. Proszę przejrzeć dokumenty a zwłaszcza takie, które by świadczyły o korespondencji z Ministerstwem Finansów. Jeśli takie były wysyłane, to mogą zawierać prośbę o zmniejszenie podatku VAT do zera. Pan Febo taką zgodę uzyskał, chociaż nikt w mojej firmie nie miał o tym pojęcia, bo faktury nadal liczone były z podatkiem dwudziestotrzyprocentowym, a reszta szła do jego prywatnej kieszeni. Szacunkowe obliczenia pozwoliły stwierdzić, że na dzień dzisiejszy orżnął nas na siedemdziesiąt milionów. Pytanie brzmi, na ile milionów oszukała was pani Lange. Przejrzyjcie dokładnie wszystkie faktury. Przetrząśnijcie gabinet i biurko pani dyrektor. Jestem pewien, że natkniecie się na bliźniacze, ale z zerowym podatkiem. Poza tym chciałem prosić o wycofanie niektórych pozycji z waszej ostatniej kolekcji. Są plagiatami. Dokonano kradzieży projektów naszego Pshemko. Wasi projektanci nawet nie pofatygowali się, żeby w kreacjach cokolwiek zmienić, poza dodaniem jakichś lamówek. Pani Lange miała w tym swój udział i projektanci także, skoro bez wątpliwości przyjęli do realizacji gotowe modele. Tu są kreacje, o które mi chodzi – wręczył jej katalog z zaznaczonymi pozycjami. - Ja na pewno będę żądał odszkodowania i to wysokiego, a także wyjaśnienia w prasie. To będzie dla pani przykry obowiązek, ale ja od tego nie odstąpię, bo chodzi o dobre imię mojej firmy i jej projektanta. W końcu pani Lange jest waszym pracownikiem i mam nadzieję, że pani to rozumie.

Widać było, że kobieta jest wstrząśnięta tymi rewelacjami. Wreszcie podniosła się wyciągając do Marka dłoń.

 - Jestem panu bardzo wdzięczna i zrobię tak jak pan mówi. Jeśli jest winna nie ujdzie jej to na sucho.

Wyszedł z siedziby Fox Fashion z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku. Takie szuje jak oboje Febo i Lange nie powinny chodzić na wolności. Postanowił jeszcze podjechać do Uli. Miał dla niej a także dla Maćka i Violi zaproszenia na pokaz kolekcji.

Jego dziewczyna była bardzo zaskoczona widząc go wchodzącego do jej gabinetu.

 - Ja tylko na chwilkę kochanie. Wpadłem, bo byłem w pobliżu i przywiozłem wam zaproszenia na sobotni pokaz i bankiet. Viola na pewno przyjdzie z Sebastianem. Maciek ma jakąś dziewczynę, ale nie wiem kto to. Ja natomiast przyjadę po ciebie o szesnastej w sobotę, bo to ważny dla mnie i dla firmy dzień i bardzo chciałbym, żebyś mi towarzyszyła.

 - Bardzo chętnie zwłaszcza, że nigdy nie byłam na takim pokazie. Ja natomiast mam dla ciebie mniej miłą niespodziankę – wręczyła mu plik dokumentów. – To zestawienie kosztów za nasze usługi dla twojej firmy. Jeśli nie jesteś w stanie zapłacić wszystkiego naraz, to możesz spłacić nas w ratach. Jak ci będzie wygodnie. Kwota nie jest mała więc się zastanów.

 - Oczywiście. Może dam radę, choćbym miał się zapożyczyć u rodziców. Zapytam. Powiedz mi jeszcze, czy pojechałabyś ze mną do Pragi na te trzy dni. Ja bardzo chciałbym. Może wykroilibyśmy trochę czasu, żeby ją zwiedzić? To miasto ma swój klimat i jest naprawdę piękne.

 - Pomyślę, dobrze? To byłaby miła odmiana dla mnie. Mamy jeszcze trochę ponad dwa tygodnie, jest więc czas, żebym mogła uporać się z najpilniejszymi sprawami. Na razie jestem na tak.

Marek uśmiechnął się szeroko i przyciągnął ją do siebie. Wycisnął na jej ustach mocnego całusa i jeszcze jednego.

 - Będę jechał skarbie. W sobotę się widzimy. Będę odliczał dni.